Yanlı Yayın;
Bana biraz yarın lazım. Seni bırakıp kaçabilmiş olduğumu gördüğüm bir yarın. İçinde tüfek sesinden başka ses yükselmeyen bu isli diyarın kaybolması lazım. Şimdi tüm asil erdemler dinlesin, bana ilelebet senin sesin lazım.
Bir kuyunun başındayım ve tepegöz. Bana biraz yüzün lazım. Yüzünde kırık bir namlu gibi yükselen gaddarlığına kan bizim. Kolundan tutan can, yolundan öylece akanlar bizim. *Men lem yezuk, bilmez yazık! Bana dizlerinde fer lazım. Koy kucağıma tebessümünden de ver, lazım. Birinci tetik birinci kuşu ürkütmek için. İkincisi seni ürkütmek için lazım. Seni gömüldüğün yerden çıkardığımda ciğerlerine kadar tıkanmış gubârı yut. Yut ki yeniden yükselsin şakaklarımda avâzın. Bana ilelebet sesin lazım.
Kapılardaki çiviyi söküyorum, camları açıyorum, yüzünü karşı masama döküyorum. Yeniden sesini yakıyorum kandildeki duamın. Bana biraz dilinin ucundaki alevin lazım. Kanın yanmadığı temaşaları seyr için bak, ve eski yangınları eski küllerin orada bırak. Bana cengine gül giyinip gittiğin o itikadın adı, şakaklarımızdaki kana üşüşen bir karıncanın inadı lazım. Yarın hakkın divanında içerlesin. Onu ağzımda tuttuğumu söylesin dilin, bana ilelebet sesin lazım.
Bana cızırtılar lazım. Yüzünü karşımda capcanlı görebilmem için bana senin günahın lazım. Bak çiçeğim kanlı ve diri. Bak pencereye akseden bir demirden minberi yumrukluyorsun. Bana söyleyecek n'en varsa söylüyorsun. Şimdi bir sabah yeli gibi şakaklarımda estirdiğin terör. Bana hiç lazım olmayan türde bir gidişatı armağan eden kör bir bıçak lazım. Bana dişlerin dökülmesin avcuma, bana gidişlerin lazım. Onları ilelebet durdurabilmek için koynumda bir arter daha kesilsin. Öyle bir konuş ki her bir cümle sukûtundan kesilsin. Bana ilelebet sesin lazım.
İkindi geceyi bölsün istedin. Sabah yeni bir gün olsun isterim dedim. Hiç değilse ömürde bir kez yanılmak lazım. Bizim yanılmışlığımız beynimizle birlikte tepemizden akıyor. Kaynar sular gibi yakıyor bilincim seni. Hani ölmeden önceki son saniyemi seninle bölüşmem lazım. Yüzünde kanayan yepyeni frekansı öpmek gibi. Oysa şimdi radyonun kablolarıyla boğmak üzereyken kendimi, bana yeniden doğacağını güneşin. Yeniden gülümseyebileceğimi falan söylemen lazım. Karnımda saplı hilali kaçıranlar ve tekrar izlemek isteyenler için bana yeniden gülümsemen lazım. Her gecenin sonunda ölmek mecburiyetindeyim sevgili dinleyici. 13 dakikaya yayını kesin, Çünkü bana ilelebet senin sesin. Lazım.
*Ar. Tatmayan bilmez, yazık.
